Ne yapacağını bilmez halde dolanıyorum etrafta. Bütün gün düşündüm. İyi ki düşünüyorum dedim kendi kendime zira düşünmemek bir insanın kendisine yapabileceği en kötü şey. Düşündüysem de bir çare bulamadım, yardım istemeye karar verdim. Kendime biraz zaman tanımam gerek biliyorum, ama zaten sorun buna zamanımın olmayışı. Sonuç, ne yapacağını bilmez halde bütün gün düşünüp hala ne yapacağını bilmiyor olmak. İşin kötüsü hiçbir şey yapmak istememeye başladım, üşenmeye, tembelliğe... Önüme bir hedef koyabildiysem de adım atmaya mecalim yok. Bu yüzden de yardım almam gerektiğine karar verdim işler daha çok karmaşıklaşmadan önce!
Kendimi ne kadar zorladıysam da olmadı, olmuyor işte ve ben bir taş isem, çatlamak üzereyim. Bana yardım edebilecek kişilerse yabancılar. Tanımadığım insanlar. Bu çok kötü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder