Rüyamda delirdiğimi gördüm. Babamla tartışıp, elimdeki herşeyi duvarlara ve pencerelere fırlatıp, tüm camları kırıyordum. Sonra çekip gidiyordum. Çırılçıplak, üstümde sadece bir kürk manto vardı, saçlarımı kazımıştım. Beş kuruşsuz, avare gibi dolanıyordum. Bir bara girdim, orda tanıdıklar vardı, kaçmam gerekiyordu, ona gitmek istedim (aslında sığınmak) ama çok uzaktı ve taksi param da yoktu. Yanımdaki gençler bana para verdiler. O sırada uyandım.
Uyandıktan sonra bir süre ağladım, etkisinden çıkamadım. Galiba en büyük korkularımdan biri, bir gün böylesine kontrolü kaybetmek. Bunu daha önce psikoloğumla da konuşmuştum. Bu rüyayı unutmamak için buraya yazıyorum. Çünkü rüyaların aslında bilinç dışının bir yansıması olduğunu biliyorum.