Bu yazım sana, umarım okuyorsundur. İyi ki hayatıma girdin. Bana gönderdiğin o ilk şarkıdan beri hayatımda pek çok şeyi sorgulamamı, düşünmemi ve en sonunda harekete geçmemi sağladın. Sen dürtmeseydin belki o bataklıktan çıkmam çok daha uzun sürecekti. Gerçekten de senin bir var oluş amacın var, insanların hayatlarına küçük sihirli dokunuşlar yapmak.
Yüzünü dökme küçük kız
Yaşamın anlamını bul
Sonra dinle kendini
Yolunu bil
Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır
Her tutsağın bir kaçışı
Uykunun uyanışı da vardır.
Daha beni hiç tanımadan bu şarkıyı göndermen, sonrasında yaptığımız konuşmalar, hepsi, hepsi çok değerliydi, çok anlamlıydı. Seni bu kadar kısa sürede nasıl bu kadar sevdim, nasıl böyle güvendim diye şaşırıyorum bazen kendime. Belki de beni olduğum gibi kabul edip, sevip, her koşulda desteklemen ve beni hep ilerlemem yönünde cesaretlendirmen ve daha bir sürü şey vardı sende sevdiğim. Bir keresinde balkonda sen her zamanki yerinde oturup sigaranı içerken ben de ayakta yanındaydım, saçlarını okşuyordum ve saçlarını çok sevdiğimi söylemiştim. Bu günlerde hep o sahne geliyor gözümün önüne. İkimize dışarıdan üçüncü bir gözden bakıyorum, ne kadar da mutluyuz. Ben sana dış görünüşünü değil ben SENi seviyorum diyorum, senin yüzünde yine o çocuksu utangaç ifade beliriyor ve ben sana sarılıyorum. Acaba o anda senin aklından ne geçiyor?
Bundan sonra ne olacak biliyor musun? Ben yapmam gerekenleri yapacağım ve beni görmek istediğin o noktaya geleceğim. Ve bunu kendim için yapacağım. Yola çıktım bir kere. Keşke bu yolculuğumda yanımda olabilseydin. Bunu gerçekten çok istemiştim. Çünkü yaşam sandığımız kadar uzun değil ve biz zaten yeterince geç karşılaştık. Ama olmamayı tercih ettin. Çünkü bu benim için yalnız yürünmesi gereken bir yol. Önce sevmeyi, sevmenin ne demek olduğunu ve nasıl sevileceğini öğrenmem gerek. Önce kendimi sevmem gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder