Bugün anladım

Durdum, durdum ve düşündüm, bir an için. Neden ben bu kadar değersizim? Kırılıyorum, dökülüyorum, paramparça yerlere saçılıyorum. Neden? Kimsiniz siz? Bana zarar vermeye ne hakkınız var? Hem bana da ne oluyor böyle? Neden bu kadar hassaslaştım? Neden insanlara bu hakkı veriyorum? Nerede o güçlü, azimli Yasemin? Evet, biraz hassas bir dönemdeyim, her şeye üzülebilirim, ağlayabilirim, belki çaresiz kalmışımdır, falan filan... Hem üzülsem ne olur ki? Azalır mıyım biraz?* Hayır, hayır, hayır. Hassas olamazsın Yasemin, izin veremezsin kimseye. Bir sevgi varsa, o daimidir, öncelikle bunu akıldan çıkarmamak gerekir, kaybetmekten korkmamak. Sonra, bir sevgiyi kaybetmek neden bu kadar mühim olsun ki? Dünyada sevginin pek çok farklı formundan bolca var zaten, bir sevginin yokluğunu doldurmak için can atan milyonlarcası. Dünyanın bir kapısı var ve senin o kapıyı aralamanı bekliyor olacak hep. Hele o kapıyı bir aç bakalım neler var orada? Belki cennet gibi bir yer serilmiş ayaklarının altına... Hem hepsi bir yana, kaybetmek de nedir? Kim söylüyor kaybettiğini? Belki de kazanan sen oldun. Bir de şu var ki... Zaman... Gösterecek kimin kazanacağını. Pek çokları tatminkarlıklarının, korkaklıklarının esiri olurken, mutlu olmayı hak eden diğerleri kazanacak. Sakin ol, sakin ve sabırlı. O gün gelecek. O gemi, bir gün gelecek.**

  * http://www.youtube.com/watch?v=OeYXPnQkdJo
** http://www.youtube.com/watch?v=z_OFL9ojHyo