Uzak hayal

Ancak uzak bir hayal olabilirdi zaten, gerçek değil.
Her zaman söylemişimdir, insan hayatta yapmak istediği şeyleri yapamadıkça yaşamasının bir anlamı yoktur diye. Son zamanlarda bu söylediğimin arkasında duramamaya başlamıştım. Şimdiyse yeniden böyle düşünmeye başladım, mani kafası işte. Normal olduğum zamanlar da oluyor, o zamanlar sosyal hayata uyum sağlayabiliyor, herkesin yaşadığı gibi yaşamakta zorlanmıyorum. Ama şimdi... Şimdi çok zor bu sıradan hayata katlanmam, ama daha öncekine göre daha aklı başında davranabiliyorum sanırım bu kez, bu da bişeydir. İstediğim tek bir şey var. O da imkansız. O yüzden yaşamanın anlamı yok. Evet, herkesin yaptığı gibi ben de hayatın içine kapılıp giderim, diğer balıklarla birlikte dertsiz tasasız yüzüp giderim ben de akıntıya kapılıp, hayat iter arkamdan, daha da hızlanırım, zaman uçup gider, bir bakmışım ki... Ben de herkesin yaptığı şeyleri yapmışım, sonra da yok olmuşum, yokluğum bile fark edilmemiş.
Dedim ya, tek bir şey var, o da imkansızsa, diğer hiçbir şeyin anlamı yok artık.